ประวัติหน่วยวิชาการ หลักสูตรและการสอน

โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก่อตั้งเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2501 โดยศาสตราจารย์ท่านผู้หญิงพูนทรัพย์ นพวงษ์ ณ อยุธยา โดยมีวัตถุประสงค์ด้านวิขาการโดยสำคัญเพื่อเป็นสถานฝึกหัดวิชาชีพครู (Lab School) ของนิสิตคณะครุศาสตร์ เพราะก่อนที่นิสิตคุณครุศาสตร์ทุกคนจะจบเป็นบัณฑิตที่สมบูรณ์จะต้องได้รับประสบการณ์การเป็นครูและการสอน โดยมีโอกาสมาทดลองสอนที่โรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ทั้งระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา ตลอดจนสาขาวิชาอื่นๆ อีกทั้งโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ยังเป็นแหล่งวิชาการด้านการทดลองทฤษฎีการสอนแบบต่างๆ ของคณะครุศาสตร์อีกด้วย ดังนั้นทฤษฎีครูที่แพร่หลายในแวดวงวิชาการของไทย ล้วนแต่ได้ผ่านการทดลองใช้มาจากโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ มาก่อนแล้วทั้งสิ้น

ดังนั้นงานด้านวิชาการ โดยเฉพาะด้านหลักสูตรและการสอน จึงถือเป็นความสำคัญอย่างยิ่งต่อโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ การบริการงานฝ่ายต่างๆ ในระยะเริ่มแรกเป็นแบบเบ็ดเสร็จอยู่ที่อาจารย์ใหญ่แต่เพียงผู้เดียว ซึ่งโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ในระยะเริ่มต้นมีอาจารย์ใหญ่ที่ทรงความรู้และอุทิศขีวิตการทำงานทุ่มเทเวลาเพื่อโรงเรียนสาธิตจุฬาฯ ได้แก่ ศาสตราจารย์อำไพ สุจริตกุล ศาสตราจารย์ ดร. อุบล เรียงสุวรรณ เป็นต้น